Als je in jouw museum een verhaal wil vertellen over een actuele of voorbije oorlog, dan sta je voor een keuze. Gebruik je getuigenissen van mensen om het verhaal te vertellen of wacht je tot de tijd rijp is om het ‘officiële’ verhaal van wat er gebeurd is vast te stellen?
Olha Mukha, curator The Territory of Terror Memorial Museum in Lviv, Oekraïne en Sanda Koçevar, historicus en curator Karlovac Stadsmuseum in Karlovac, Kroatië, kennen de uitdagingen die komen kijken bij het documenteren van een oorlog van binnenuit. Tijdens deze ICOM Talk spraken zij over de complexiteit van de menselijke herinnering en de gevaren van het live verzamelen van verhalen te midden van een oorlog, tot het omgaan met verschillende politieke standpunten bij het ontwerpen van een tentoonstelling.
Documenting war is not just about recording history, it is about giving a voice to those whose stories might otherwise remain untold. Each personal narrative adds a unique stroke to the canvas of human experience, enriching our understanding of the past and inspiring hope for the future. Each personal story adds a living face to the statistics, a human being with his or her pains, hopes and feelings. It is our responsibility to ensure that they do not go #unheard. - Olha Muhka